پيپتور ۱ تا ۱۰ سی سی با مخزن ۱ ليتری شیشه ای حجم 1 لیتری وسيله‌ای است چند منظوره كه در آزمايشگاه های دانشگاهی و پزشکی و صنعتی برای توزيع مقادير مختلف مايعات و محلول‌ها كه در مخزن ذخيره ديسپنسر وجود دارند.
پیپتور ۱ تا ۱۰ سی سی با مخزن ۱ لیتری شیشه ای حجم ۱ لیتری وسیله‌ای است چند منظوره که در آزمایشگاه های دانشگاهی و پزشکی و صنعتی برای توزیع مقادیر مختلف مایعات و محلول‌ها که در مخزن ذخیره دیسپنسر وجود دارند.
برای رقـیـق کـردن غلظت محلول‌ها توسط مخلوط کردن مقادیر مشخصی از محلول و رقیق کننده و برای توزیع محیط‌های کشت در ظروف کوچک مخصوص کشت باکتری(پتری دیش) برای سرعت عمل و انتقال یک حجم معین از مایع بخصوص و معمولا سمی استفاده می شود
دارای دو نوع مدرج و حباب دار (یا پیپت ژوژه) است.
۱- پیپت مدرج یک لوله شیشه‌ای صاف است و یک انتهای آن نازک‌تر است. بدنه آن بر حسب حجم‌های مختلف مدرج شده است و دقت وسیله به کوچک‌ترین واحد تقسیم‌بندی روی بدنه بستگی دارد. در این نوع می‌توان حجم‌های مختلف و دلخواه را بر اساس ظرفیت پیپت برداشت.
۲- حباب دار از یک لوله صاف که در میانه آن یک حباب وجود دارد تشکیل شده است و در قسمت بالایی آن یک خط نشانه وجود دارد. دراین نوع پیپت بر خلاف پیپت مدرج فقط مقدار حجم معین تعیین شده روی ابزار قابل برداشتن است. پیپت‌ها را به وسیلهٔ ابزار دیگری به نام پوآر (یا پیپت پرکن) استفاده می‌کنند. این ابزار که در انتهای لولهٔ پیپت بسته میشود با ایجاد خلأ در داخل پیپت مایعات را به داخل آن می‌کشد.
برای تعیین غلظت یک ماده خاص در محلول، یک مقدار مشخص از محلول را با استفاده از پیپت بردارید. سپس با استفاده از یک روش تحلیلی مانند تیتراسیون مقدار آن ماده را تعیین کنید. با دانستن مقدار آن ماده و حجم، میتوانید غلظت ماده را محاسبه کنید.
اگرچه پیپت‌های مدرن از اواخر دهه ۱۹۵۰ به بازار عرضه شدند، اما به عنوان ابزارهای علمی از اواخر دهه ۱۸۰۰ وجود داشته‌اند. اولین بار این وسیله توسط زیست شناس فرانسوی لوئیز پاستور مورد استفاده قرار گرفت.
پیپت های پاستور (یا پیپت‌های انتقالی) می‌توانند برای مکش و پیپت کردن مایعات بدون ترس از آلودگی مورد استفاده قرار گیرند. متأسفانه، پیپت‌های پاستور به سرعت فراگیر نشدند زیرا هر دانشمندی که می‌خواست از پیپت‌ها استفاده کند،
باید مجموعه شخصی شیشه ای خود را ایجاد می‌کرد. بسیاری از دانشمندان همچنان به استفاده از روش آزمایش شده و فوق العاده خطرناک پیپت با استفاده از دهان، ادامه می‌دادند،
در این روش دانشمندان مایعات را با استفاده از نی و دهان خود منتقل می‌کردند، حتی اگر این مایع سمی یا پرتوزا باشد. Henrich Schnitger ، سرباز سابق آلمانی، در اواخر دهه ۱۹۵۰ به علت تنفر از عمل پیپت به وسیله دهان، تولید پیپت‌های مدرن را به راه انداخت. خوشبختانه این تجهیزات به سرعت همه گیر شدند.
استفاده از آنها نیازمند دقت و توجه زیاد است. برای جلوگیری از آسیب دیدن موقع پیپت مایع باید انگشت خود را روی قسمت انتهایی قرار دا و پوآر یا پیپت پر کن را به آرامی در انتها فشار داد. موقعی که حجم مورد نیاز براشته شد، به آرامی روی پیپت ضربه زد تا قطرات اضافی حذف شوند و سپس موقع پخش، پیپت را با زاویه ۱۰ تا ۲۰ درجه نسبت به ظرف یا ویال نگه داشت.
پیپت‌ها پس از هر بار استفاده، به منظور ماندگاری و جلوگیری از آلوده شدن نیاز به تمیز کردن دارند. برای تمیز کردن، باید ابتدا آب مقطر را درون پیپت کشید و آن را در حدی کج نگه داشت تا آب با سطح داخلی پیپت تماس برقرار کند. این روند دو بار تکرار میشود و سپس کل پیپت را با آب مقطر می شویند.
بر روی پیپتور طرح آکسفورد یک پایه مدرج و یک گیره پلاستیکی یا فلزی وجود دارد که قبل از استفاده باید آن گیره را روی حجم دلخواهی که می خواهید در هر بار فشردن پیستون، مایع از پیپتور خارج شود تنظیم کنید. سپس با هر بار کشیدن و فشار دادن دوباره پیستون، حجم دلخواه از داخل مخزن به بیرون منتقل می شود.
پیپتور طرح آکسفورد را در یک مکان مناسب به دور از ارتعاش و ضربه قرار دهید،اگر در پیپتور مایع یا محلول سمی نگهداری می کنید بر روی آن برچسب سمی بودن را بزنید، بعد از تخلیه پیپتور هم مخزن و هم پیپت را با دقت با آب مقطر بشویید. این وسیله از ویژگی سرعت عمل بالا در انتقال مایع برخوردار است.
برای استفاده از پیپت، آزمایشگاه باید به طور مطلوب تمیز و از نور کافی برخوردار باشد.
شرایط عمومی استفاده عبارت است از:
برای خرید پیپتور ۱ تا ۱۰ سی سی با مخزن ۱ لیتری محصول از فروشگاه مواد شیمیایی فراز شیمی در اصفهان میتوانید از طریق همین صفحه اقدام به ثبت سفارش نمایید. و یا از طریق شماره‌های درج شده درسایت، با کارشناسان ما تماس حاصل نمایید.